Violet Cold - Anomie [Full Album]

Lyrics to Anomie [Full Album] by Violet Cold

Tracklist: 01. Anomie bu dünyayı dinlemeye başladığımda oyunun eşit şartlarda olacağını zannettim tüm radyolar mutluluk frekansına bağlı masallara inanmak kendini yaşamaya zorlamaktan daha kolay bitmeyen hayaller çığ gibi koparır tüm umutlarını kayaların üstünde umutsuz çırpınışlar kendin kalabilmek için gizlenmiş tembellikler açlığı gidermez yücelt hastalıklı kabuğunu ikiyüzlü gözerini kurşun ipliklerle kaparken besle hayalleri sessizliğin resimleriyle senin yaşamın tesadüfen yalan olarak adlandırılan zararlı bir alışkanlık gizli kalan ahmaklık çürüyor yapışkan bataklıkta tüm yıldızlar akraba, biz sadece bir tümörün parçasıyız irdelemeye çalışırken gökteki inancı kendini kandırma artık durdurulamaz 02. She Spoke Of Her Devastation kazıdı bedeninden hayali o koparırken kendi dünyasının bağlarını onun mor galaksisinde kış gelip çattı ve artık daha fazla leylak kokmayacak o açtı bıçakla aşkını sıcak damarlarda sakinliği bulmak için onun kendini imha süreci sadeleşti boşlukta sıkılan dişlerdeki acı kurtulmaya benzemez o kayboldu umutsuz arazide karanlık ve boşluk paralelleri arasında martıların çığlıkları bulutlu hafızalarda aşındırıyor ölçülü hiçliği sivrilip çürüyen etlerde o ayakta tutamadı özgürlük hayalini terkedilmiş gri koma enerjisinde onun kalbinde zafer ölümü gerçekleşiyor 03. Lovegaze seni seviyorum 04. My Journey To Your Space sonsuzluk kadar uzak ve umut kadar yakın o kadar soğuk ve o kadar sıcak senin evrenin uçsuz bucaksız okyanus gibi asi ve asilik kadar sakin o kadar ayaz ve o kadar sıcak senin evrenin ben o kadar şımardım ki senin hasretinden ve o nazik yakıcı kucaklayışından o kadar hayali ama o kadar değerli… senin sınırsız evrenin 05. Violet Girl konuş benimle bu kaos içinde nefes al kanayan boşluğumun içinde özgürlüğün dağılır içinde kendi kendine ben senin suretini ansızın elime aldım benim gökkuşağım renksiz boyalarla kaplı izin ver kokundan başka renk görmeyeyim okşar nefesin yüzümdeki maskeme ve dolaşır tüm damarlarımın içinde dünya hasta, ama o benim için bir hiç biz bir yerde boğuluyoruz, bir yerlerde de yokuz. benim kanım mor dere gibi akıyor sen ortaya çıkana kadar güzellik insanlığın sadece hasta hayaliydi cansız uzay boşluğundaki berrak mutluluk hapsolur hafızalarda harap olmuş sabahın esaretinde senin gözbebeklerinde ki karanlığa kadar bekleyeceğim bu dünya sadece hezeyan – acı düzen sana doğru yaklaşıyor faydasız, umutsuz, vurdumduymaz, aptalca, çaresiz, fikirsiz, unutkan, dipsiz uçurum beni durduramaz goğduğumdan beri paraşütle atlamayla uğraşıyorum sana ulaştıran yeni yollar üreterek senden önce güzellik sadece köprülerden sallanırdı dumandan felç olmuş zaman döngüsünde bütün felsefeler aniden alev alıyor bizim aşkımız sonsuzlukta kaybolduğu zaman 06. No Escape From Dreamland içimizde yaşama susamışlık var ama zalimler bizi ölü görmek istiyor bulduk uzun zamandır beklediğimiz özgürlüğü maharetle gizlediğimiz kendi uzay elbiselerimizde yapay sıradanlığın ardında nefes alır dünya düzenli bir tempoyla biz ki uğur getirsin diye çalışıyoruz sirk şiddet eylemleriyle bir sarhoşun şişirilmiş egosuyla biz savaş yeteneklerimizi sattık şirin engelliler gibi çığlıkları kesiyoruz ayağımızın altındaki inancı yoklamak için tatlı köleler, gömülü askerler biz isteyerek boyun eğdik korku karşısında bizim açıklanamaz ağlama isteğimiz bu bir dünya – çıkış yolu olmayan bir rüya