Gniew - Konsylium oprawców [EP 2022]

Lyrics to Konsylium oprawców [EP 2022] by Gniew

Tracklist: 01. Prowadzony na szafot 00:00 Tylko dla ciebie dzień coraz krótszy Twe słońce już nisko dołuje w nadirze Niegdyś - z dumą wznosiłeś swą głowę Dziś - pochylisz ją przed kata toporem Dawniej odziany w kolczugę Jej blask wśród twych wrogów budził grozę Dziś pokutne giezło przywdziałeś Które dozgonnie okryje cię hańbą Wertując stronice psałterza Błądzisz w labiryncie szukając wybawienia Upatrujesz nadziei w swym bogu Którego na ziemi głupcy stworzyli Osadzony w murach ratuszowych kazamat Toniesz w ciemnościach tortorni Słyszysz kroki, szczęk kluczy, zgrzyt kraty To idą ceklarze - czeladnicy śmierci Zakuty w kajdany, batem smagany, prowadzony pod miecz Obrzucany kamieniami, obelgami, czynem i słowem linczowany Mieszczańska hołota żądna krwi, katu wtórować chce Krwawa procesja ustanie, gdy szafot twym oczom ukaże się Topór wznosić się zaczyna Wieczorny pomrok spowił taflę nieba Ostrze z precyzją kark przeżyna Przekroczysz bramę życia nim zapadnie noc Głowa z łoskotem uderza o podest Krew spływa potokiem na błoto marcowe Odcięte łbicho zanurzone w smole Nabiją na pikę by zamek ustroić W las głów wsadzona korzenie zapuści Spocznie w gąszczu bliźniaczych kości Dziś podzieliłeś los swych braci Niegdyś skazańców co ścieli kaci 02. Tormentum Aeternum 06:39 Koło, którym niegdyś łamano Znów się kręci w obroty wprawione Kości ludzkie wciąż kruche Próchnieją w dybach zakleszczone Ostrza rapierów pokryte krwią Na brukowe kamienie spływa posoka Jedni się modlą, innym nie jest dane Absolucji doświadczyć, z grzechów obmyć się Kolce żelaznej dziewicy wpatrują się w oczy chcąc je wyłupić Świst srogiego batoga niejedną na skórze wyrzeźbił bruzdę Czasza wrzącego ołowiu na zawsze ugasi pragnienie W katowniach echo milczy, zamarło słysząc mazaczy cierpienie Rany zadane z finezją zdobią nieskalane ciała Wyściełane gwoździami łoże wprowadzi w wieczny sen Płomienie świec kandelabra wypłakują ostatnie łzy wosku Dusza uleci wraz z dymem, gdy ostatni knot dopali się Rozjuszona gawiedź, uzbrojona w kamienie i pochodnie Gotowa by cisnąć nimi w ofiarę Spełnia się w ekstazie, dając upust pierwotnym żądzom Od zawsze drzemiącym w ludzkiej nature 03. Konsylium oprawców 12:32 Konsylium oprawców orzekło w twej sprawie Piasek w klepsydrze przesypał się Wyrok już zapadł, wydano diagnozę Tylko tortury uleczą cię - z życia Terapię cierpienia wdrożyć już pora Leczenie bólem antidotum jest Powoli zbawia, tu czas gra rolę W apogeum katuszy zapadniesz w sen A czas z upływem dość długo zwleka Gdyż ciemność lochu przesłania mu bieg Jedno jest pewne - ciebie już nie ma A ciemność jego nietknięta jest Ciało twe spocznie pod płotem cmentarza Rzucone jak ścierwo, ambrozja dla larw W zbiorowej mogile nie zazna spokoju Tu każdy gnijący na imię ma - heretyk Ten, który skonał ozdrowieńcem w wiecznym śnie Wędrowcem w zaświatach pozbawionym ziemskich trosk Oswobodzonym pyłem, niebytem ludzkim jest Dryfuje gdzieś po morzu utkanym z lśniących gwiazd