Misþyrming - Með Hamri [Full Album 2022]

Lyrics to Með Hamri by Misþyrming

Tracklist: 01. Með Hamri Gulliđ þitt er nú gulliđ Mitt, sá á fund sem Hremmir og ofurliđi eruđ Uđ borin... þitt er mitt - og svo skal þađ verđai Viđ berum elda ađ jörđum Ykkar og konur Ykkar svi- Virđum, sem og mæđur og Dætur. Feđur fláum og Syni hengjum. Heimar ykkar og hibýli ad Ösku verđá lljósum logum Dyrđar okkar. Okkar erindi er Marg- Slungiđ og því skal Fram- Fylgt, af vargætni - međ Ogn og kugun eđa dauđans Verki, sama er okkur! Viđ mætum ovinum okkar Međ hatri og andúđ - og Valdi beitum međ hamri. Snaran fellur svo fallega Sem perlur a þinn háls. Þitt er mitt og svo skal Þađ verđa! Heimar ykkar og hibýli ad Ösku verđá lljósum logum Dyrđar okkar. Viđ slaum vopn ykkar öll Úr höndum - grimmir í Fjadans ham. Fætur Ykkar viđ höggvum af svo Þiđ hlaupid ekki framar Burtu. 02. Með Harmi ...Og eldurinn brennur Bjart glæstur og stoltur Lýsir upp nóttina óró- Legur og örvæntingarful- Lur Berst hann og hamast likt Og öldur á ólgusjó gló- Fextur slær hann i allar Áttir - þyrlar öskunni ut Um allt ...Og þráđurinn brennur Og brennur - stolpinn og Stóđ þessa fögnuđar þađ Eina sem skilur þau Ađ Eldinn og myrkriđ ...Og timin er naumur Og verđur skemmri og Skemmri sem loginn brennur - Ekkert var hægt til ađ Sporna gegn því - engin Huggun harmi Og eins og hendi væri veifađ var þráđurinn Runninn út - og eldurinn Kulnađi og dó svo út og Timinn stóđ stađ ...Og þráđurinn brann og brann - stolpinn og stóđ Þessa fögnuđar Þađ eina sem skildi þau ađ Eldinn og myrkriđ 03. Engin Miskunn Nú vofir yfir mesti hryllingur Likt og svört stormský viđ Sjónarrönd ohugnanlega Svifandi nær og nær A miskunnarlausum himminum Hlaupid bara eins og fætur toga! Þad er vonlaust ađ reyna ađ flyja, Þađ er orđiđ um sein an... Viđ kinnum nú nýja hugmynd Um hyrlling og taumlausan Ótta svo iþyngjandi og óum- Flyjanlega sem mara a Hrærdu hjarta. Þiđ hafiđ enga hugmynd um þa skelfingu Sem helvfir raunveruleg eri Međ eld i hjarta og heift i Huga ver motmælum og Eitrum og skađa mestan Veitum hersing vor knaa Fjölskrudug og framsækin Rydur þessa braut og rustir Eftir skilur. Engin fórn er of mikil i okkar Blóđskotnu augum - þní okkar Er valdiđ og ykkar er falliđ. Valdi okkar beitum an þess ađ Blikka auga vor fjölda Aftaka mikia skal gjörast Fyrir allramanna augun. Hrentum og bræsjum! og sviviraum falsta tóngas brennum og bristum öll störvelđi i offar vegi! Vid höfnum og verjumst! og berjumst af offorsi! Herjum a betjur og allt sem þær standa mrir! Hrentum og bræsjum! og sviviraum slæga aumingja! Brennum og brjótum öll stórveld i uffar vegi! Vid höfnum og ver- jumst! og berjumst med ofbeldi! Herjum á væsilana og ellt sem beir standa fnrir! Steytum krepptum hnefum, Sperrtir og hertir - kjálkar Læstir, tílbunir i stríd. Viđ herjumst af æđi og öskrum Svo hástöfum ad kaddir Bresta og skerast i fjarska. Slítum hálsa ovinanna og Hædumst ađ þeim til sólar- Rasar. Engin Miskunn, aldrei Aftur fýrir þa sem hyggjast Svikja og kuga. 04. Engin Vorkunn Reidín brennur sem bál og hatrid ristir sem rýtingur Grimmdin losar leidum og slettur ljós - hégóminn hylur tómid og tómid er honum alt Djöfullinn er kænsti kapi A Flekkottum vigvelli - Skytur sér undan spjótum - En verđur aldrei Drottnari - međ bitlausum En tignarlegum rýtingi Ógnar og fleytir sér Áfram i drullusvađinu djúpa Gull og steinar, og öll Önnur djásn munu aldrei Hylja fnykinn! Svik slita hjörtu og harm Ber ađ tru - af þessum Myrka vegi sem vallin var Verđur ekki aftur snúiđ Ljosiđ veitir ofbirtu, og Augun snua undan - eigi er Hægt ađ kunngjöra þađ Sem éigi sést A konungsrikiđ mun reyna Þegar storm ber ađ strondum Þegar allt þurrkast upp og Pytturinn eftir stendur Hver leiđin lokast, allar Koll af kolli Hönd sem ađra leiddi Hrifsar svo međ sér Beint ofan i svađiđ 05. Blóðhefnd Ég mun brjóta þig i tíu Þúsund Mola og Trađka a hverju broti Fyrir sig, einu í einu, Þó þađ gæti tekiđ mig Elifíđ đá mun ég ekki Stoppa fyrr en hvert Brot af þér verđur vid Jörđu jafnađ - siđan Mun ég brenna allt Til ösku og skilja eftir Í rústum Já, allt þitt og allt mitt Þađ verđur mitt Síđasta verk 06. Aftaka Lúkruju hyski og uppreisnarseggir Fari þeir bölvađir til heljar! Þeir hafna vorum bođum og Gildum, hinu beilaga kalli! Skömm Skal yfir þá hella fyrir last Og svivirđilegan mótþtróa! Svivirđilegan mótþtróa! Ofyrirgefanlega glæpu Bárur þeirra vatna sem ó- Hreinar skella á mot fljoti Hins retta, æđesta sannleiks. Saurugir eru hættir þeirra Ohattvisir eru idir þeirra Og þvi eru osidlegir hugar þeirra Fari þeir bölvađir til heljar! Vid erum blodþyrst okkur skal ekki Ogna hver sem i okkar vegi dirfist Ađ standa mun svo gjora sem sitt Hinsta verk. Sviptum þa öllum ordum skulu Þau verda til einskis fyrst. Slitum Ur þeim þeirra tungu, utrymum Eitrađa Bodskap þeirra! Viđ fyrirgefum ekki! Viđ drepum þa alla! Aftan ađ þeim lædumst, Hyđum þa og hæđumst, Bindum þá međ olum, Hengjum þá a holum, Brennum þá a haugum, Fyrir allra manna augum! Aska ovina okkar skal þyrlast um Öll opin höf og alla heimsins okkar Óraviđu himna... Viđ fyrirgefum ekki! Viđ drepum þa alla! Svartir eldar hinnar sönnu Geđshræingar brenna sem Bylmandi öldur hafsins og Stormar himnanna... Fari þeir bölvađir til heljar!