Walg - III [Full Album 2023]

Lyrics to III [Full Album 2023] by Walg

Tracklist: 01. 00:00 Wanneer We Toegeven...(intro) 02. 01:06 Daar Waar We Komen Om Te Sterven Over twee generaties vergeten Een tikkende klok met te veel uren Grootse plannen maar geen resultaat Onopgemerkt, onopgevallen Geen talent, geen ruggengraat Geen hoger doel, een korrel zand Geen waardigheid, een amoebe De oude man vervloekt de lucht Het leven een grote mislukking Daar waar we komen om te sterven Staat de tijd eeuwig stil Over twee generaties vergeten Een tikkende klok met te veel uren Grootse plannen maar geen resultaat Onopgemerkt, onopgevallen Geen talent, geen ruggengraat Geen hoger doel, een korrel zand Geen waardigheid, een amoebe De oude man vervloekt de lucht Het leven een grote mislukking Er is geen eigen wil Niet geven maar graaien Het laatste hoofdstuk schrijft zichzelf ‘t ecosysteem leeggeroofd Donkere wolken, hoge golven Het zoute water tot aan de lippen Donkere wolken, hoge golven Het zoute water tot aan de lippen Verdrinken in de duisternis Voor eeuwig met de stroming mee Daar waar we komen om te sterven Staat de tijd eeuwig stil Neem me mee met de wind Bevrijd me van de verstikkende leegte Daar waar we komen om te sterven Staat de tijd eeuwig stil Over twee generaties vergeten Een tikkende klok met te veel uren Grootse plannen maar geen resultaat 03. 05:51 Zielenleed Ze stonden aan de poorten Ondervoed en uitgemergeld De versperring werd verstevigd Ramen en deuren gesloten Meedogenloos De compassie van beesten Genadeloos Eigen volk eerst Zielenleed Eerlijk zullen we delen Dat is wat we pretenderen Smekend op bebloede knieën Een vervloeking, een verwensing Krijsend in agonie Het verlies, de ultieme wraak De vergelding, een lijdensweg De misère, het contrast Zij die de poorten sluiten betalen de hoogste prijs Kinderlijken aan stukken gescheurd Aasgieren in de lucht Zielenleed Eerlijk zullen we delen Dat is wat we pretenderen Wraak De vergelding, een lijdensweg De misère, het contrast Waarom is er geen genade Gezworen op het graf van ‘t kind Duizend nachten, duizend dagen Zal ik me wreken, zal ik verwoesten Een martelgang, een ongekend lijden De afgrond van ellende en pijn Duizend nachten, duizend dagen Zal ik me wreken, zal ik verwoesten Smekend op bebloede knieën Krijsend in agonie Een vervloeking, een verwensing Het verlies, de ultieme wraak Duizend nachten, duizend dagen Zal ik me wreken (wreken) Zal ik verwoesten (verwoesten) Zij die de poorten sloten Betaalden de hoogste prijs Hand in hand, een kinderlied De jagers van de nacht 04. 11:58 Geselberg Helleveeg Serpent Duivelin Branden Helleveeg Serpent Ledematen smelten op de Geselberg Het gegil en gekrijs is oorverdovend Vlammen grijpen om zich heen De geur van verbrand vlees misselijkmakend Voel de pijn, inhaleer de vuurzee Met het wijzen van een vinger vinden ze de dood Helleveeg Serpent Ledematen smelten op de Geselberg Het gegil en gekrijs is oorverdovend Eeuwig zullen ze voortleven Eeuwig blijven ze bestaan De huid verschroeid en verschrompeld Blaren barsten in de vuurzee De grond gevoed door de misère Het verkoolde vlees opgenomen door de aarde Opgenomen door de aarde De offers aan de Galgenberg Angst voor het onbekende De offers aan de Galgenberg Het land staat permanent in bloei De bomen zijn nimmer zo groen geweest Misogynie en xenofobie Dat wat we niet begrijpen Het geschreeuw een symfonie Immer smachtend naar macht Helleveeg Serpent Ledematen smelten op de Geselberg Het gegil en gekrijs is oorverdovend Narcisme en grootheidswaan Op de vlucht voor het einde Diepgewortelde fabels Omnipotent en almachtig Helleveeg Serpent Wolven verkleed als schapen Paradoxale leugens Een zwarte rook stijgt op Daar waar de vogels vrij vliegen Vlammen grijpen om zich heen De geur van verbrand vlees misselijkmakend Misselijkmakend De huid verschroeid en verschrompeld Blaren barsten in de vuurzee De grond gevoed door de misère Het verkoolde vlees opgenomen door de aarde 05. 19:04 Paradijs Walgelijke parasieten Jullie maken me ziek Alle kansen verspeeld Om van te kotsen Ik heb alles gegeven Ondankbare beesten Waarom zo egocentrisch Waarom zo egoïstisch De toekomst was rooskleurig Het paradijs had voor eeuwig kunnen zijn Verwerpelijk Zwijnen Afzichtelijk Ik walg van jullie Geen water, geen eten Verdroging, hongersnood Gal overspoelt de aarde Pus druipt uit het abces De malaise, terminaal De toekomst was rooskleurig Het paradijs had voor eeuwig kunnen zijn De toekomst was rooskleurig Het paradijs had voor eeuwig kunnen zijn Het eindigt altijd hetzelfde Jullie verdienen het allerergste Het vertrouwen beschaamd Moeder aarde verteerd Verwerpelijk Zwijnen Afzichtelijk Ik walg van jullie Walgelijke parasieten Jullie maken me ziek Alle kansen verspeeld Om van te kotsen Ik heb alles gegeven Ondankbare beesten Waarom zo egocentrisch Waarom, waarom Waarom zo egoïstisch 06. 24:28 Harteloos Ik kijk naar boven Voorbij de wolken En vraag me af Hoe het zou voelen Het gekraak van botten Een bevrijding, een geschenk De harde krijs Door merg en been Maar ik voel niks Ik voel helemaal niks Alleen de drang Om kapot te maken Poten uit trekken Vleugels verbranden Het begon onschuldig Het begon onnozel De giftige wortels Laten nooit meer los Als een parasiet Apathisch en zelfzuchtig Instinctief Verslaafd aan de dorst Destructief Verlangend Ik kijk naar boven Voorbij de wolken En vraag me af Hoe het zou voelen Het gekraak van botten Een bevrijding, een geschenk De harde krijs Door merg en been Instinctief Verslaafd aan de dorst Destructief Verlangen naar meer Kelen doorsnijden Ogen uitsteken Het begon onschuldig Het begon onnozel Maar ik voel niks Ik voel helemaal niks Alleen de drang Om kapot te maken Een verlangen naar meer Het doel binnen handbereik Terwijl al het leven Uit de ogen verdwijnt Kon ik maar voelen Een eeuwige zoektocht Alles wat ik vasthoud Verbrijzeld en dood Begeerte en gretigheid Het enige kompas Ik ben het vergif Ik ben het vergif Ik kijk naar boven Voorbij de wolken En vraag me af Hoe het zou voelen Het gekraak van botten Een bevrijding, een geschenk De harde krijs Door merg en been 07. 29:09 Labyrint Ik mis het kind Dat ik was voordat ik zag Blind en onbegonnen Magistraal argeloos Er is geen weg meer terug Eenrichtingsverkeer Het gebroken glas Valt niet meer te lijmen Labyrint van de geest Het bevroren hart Verlangt naar vroeger Er is geen zonneschijn Alleen het zwarte as Naïef en onnozel Door de plassen rennen Mistroostig en zwartgallig De veren zwartgeblakerd Een nieuwe feniks zal nooit herrijzen Achter de wolken blijft het donker Na regen komt meer regen De druppels vormen ‘t labyrint Verdwalen in de dallen Op zoek naar nieuwe hoogtes Het doolhof van ‘t verleden Laat je nooit meer gaan Labyrint van de geest Alleen geboren Al lopend in cirkels Alleen overlijden Een verlossende realisatie Geen blijdschap, geen verdriet De ogen geopend Verwelkomend met open armen Het einde van de horizon Verdwalen in de dallen Op zoek naar nieuwe hoogtes Het doolhof van ‘t verleden Laat je nooit meer gaan Een nieuwe feniks zal nooit herrijzen Achter de wolken blijft het donker Na regen komt meer regen De druppels vormen ‘t labyrint Verdwalen in de dallen Op zoek naar nieuwe hoogtes Het doolhof van ‘t verleden Laat je nooit meer gaan Ik mis het kind Dat ik was voordat ik zag Blind en onbegonnen Magistraal argeloos 08. 34:14 Beerput Der Onwetendheid Vernietigd door de waanzin Een omhulsel van verval Branden onder een vergrootglas Op weg naar het laatste licht Gegijzeld door elke seconde In de beerput der onwetendheid Ontheiligd van zintuigen Één geworden met de doden Onder dwang van valse hoop Afgepeigerd, versleten De zwarte mist, alles verslindend Geboren om te lijden ‘t Verspreidt zich als een olievlek In de beerput der onwetendheid We zakken dieper en dieper In de absurde drijfzand Van een nietig bestaan Het licht brandt Maar er is kortsluiting Gebrekkige herinneringen Gegijzeld door elke seconde Gegijzeld door elke seconde In de beerput der onwetendheid Ontheiligd van zintuigen Één geworden met de doden Onder dwang van valse hoop Afgepeigerd, versleten De donkere mist slokt alles op Geboren om te lijden ‘t Verspreidt zich als een olievlek In de beerput der onwetendheid We zakken dieper en dieper In de absurde drijfzand Van een nietig bestaan 09. 38:07 Verlies & Verval Het verlies en de rouw Ontaarding, verval Elke ochtend Een zwaar gevoel Dezelfde vragen De grauwe dagen Nooit meer in je ogen kijken Het venster van de ziel gesloten Voor de laatste keer Onder een deken van verlies De dood van de onschuld Hoop is voor de idioten Verlies en de leegte Ontaarding en de ondergang Scharnieren piepen en kraken De fundering onbetrouwbaar Het leven kent geen glans meer De laatste stap, de laatste halte Elke ochtend dezelfde strijd Elke ochtend opnieuw verslagen Alleen starend naar de ruis De instorting van de waardigheid Het verlies en de rouw Ontaarding, verval Nooit meer in je ogen kijken Het venster van de ziel gesloten Voor de laatste keer Onder een deken van verlies Laat me gaan Ik wil niet langer Laat me gaan Ik ben er klaar mee Haren vallen uit Ontdaan en verward Maar het hart blijft koppig kloppen Er bestaat geen eigen wil Laat me gaan Ik wil niet langer Laat me gaan Ik ben er klaar mee Het verlies en de rouw Ontaarding, verval Nooit meer in je ogen kijken Het venster van de ziel gesloten Voor de laatste keer Onder een deken van verlies 10. 43:18 ...Dat We Monsters Zijn (outro) 11. Mourning Palace [Dimmu Borgir cover][digital bonus]